Er bestaat narcistisch gedrag. Hier is een goede beschrijving van narcistisch gedrag:
Narcistisch gedrag focust zich specifiek op zelfverheerlijking en een continue behoefte aan bewondering en bevestiging. Het is een gedragspatroon waarbij een individu zichzelf centraal stelt en een overdreven belang toekent aan de eigen prestaties, uiterlijk, succes, of andere persoonlijke attributen.
Personen die narcistisch gedrag vertonen, praten vaak over zichzelf, leggen de nadruk op hun successen en kunnen overdreven reageren op complimenten. Ze hebben de neiging om relaties en interacties te zien als middelen om zelfbevestiging te verkrijgen, en ze kunnen anderen in de schaduw stellen of kleineren om zichzelf beter te doen voelen.
Dit gedrag kan zich ook uiten in een onvermogen om kritiek te accepteren, wat kan leiden tot defensieve of zelfs agressieve reacties. Ze kunnen ook een overtuiging hebben van speciale behandeling of voorrechten, gebaseerd op hun vermeende uniekheid of superioriteit.
Er bestaat geen narcistische persoonlijkheidsstoornis. Deze staat nog wel in DSM IV maar was er bijna uit verwijderd.
De overweging om de narcistische persoonlijkheidsstoornis (NPS) uit de vierde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-4) te verwijderen, kwam voort uit verschillende factoren en debatten binnen de psychologische en psychiatrische gemeenschap.
Ten eerste was er kritiek op de specifieke criteria die werden gebruikt om NPS te diagnosticeren. Sommige clinici en onderzoekers vonden dat de criteria te subjectief waren en te veel ruimte lieten voor interpretatie. Dit leidde tot inconsistenties in de diagnose en de bezorgdheid dat de diagnose te vaak of te gemakkelijk werd gesteld.
Ten tweede waren er zorgen over de overlap met andere persoonlijkheidsstoornissen. De kenmerken van NPS, zoals een behoefte aan bewondering en een gebrek aan empathie, kunnen ook in andere stoornissen voorkomen, wat de specificiteit en bruikbaarheid van de diagnose in twijfel trok.
Ten derde was er een beweging binnen de psychiatrie naar een meer dimensionale benadering van persoonlijkheidsstoornissen, waarbij individuele kenmerken en symptomen in plaats van rigide categorieën worden beoordeeld.
Wat dit betekent is dat als mensen iemand van narcisme beschuldigen je heel goed moet kijken of er sprake is van het hele specifieke narcistische gedrag zoals hierboven beschreven. Dat is zelden het geval. Meestal gaat het om heel ander gedrag waar men een hekel aan heeft en men benoemt dat hele andere gedrag ten onrechte als narcistisch.
