Je eigen kind opvoeden is lastig genoeg. Je kunt het niet perfect doen en je mag fouten maken. Zeker als ze zeventien zijn. Wat minder zin heeft is jezelf schuldig en naar voelen over fouten in de opvoeding. Je zoon heeft veel meer aan een moeder die zich goed voelt. Dus stap over dit negatieve gevoel heen en ga weer verder. Dat kan eventueel met NLP technieken zoals de gevoelsomdraaitechniek om je weer een goed gevoel te geven en de zwart/wit terugspoeltechniek om de nare herinnering te neutraliseren.

Daarnaast is het goed om als ouder geen vriend te willen worden van je kind, maar ouder te blijven. Zolang kinderen in jouw huis wonen gelden jouw regels hoe oneerlijk die regels misschien ook zijn. Dat pubers tegen die regels in opstand komen, is prima. Dat is onderdeel van de evolutie. Om te zorgen dat een soort zich over de wereld verspreid is er ruzie tussen kinderen en ouders ingebakken in de natuur. Anders blijft iedereen op een kluitje wonen en dan is er te weinig eten voor iedereen en breken er ziektes uit. Als je zoon andere regels wil, dan moet hij op zichzelf gaan wonen. Jouw huis betekent ook jouw regels.

Zie verder ook: Teaching Excellence (https://nlpkind.nl/events/teaching-excellence-met-kate-benson/)