Er zijn twee angsten die hardwarematig in het brein ingebakken zijn. De angst voor hard geluid en voor vallen. Die laatste angst komt voort uit onze evolutie vanuit de apen. Voor een apen baby is het van groot belang om als die uit de boom valt een bepaalde houding aan te nemen waarbij de kans op letsel na een val zo klein mogelijk is. Zelf bij net geboren babies zie je diezelfde reflex als je ze met enige snelheid laat zakken. De angst voor vallen is dus geen softwarematige aangeleerde angst, maar heeft een eigen fysiek neuraal pad. Angst voor harde geluiden is een beetje discussie, omdat heel erg net geboren babies nog geen angst voor harde geluide hebben, maar dat al wel heel snel komt. Daarom schreeuwen ouders altijd naar hun kinderen als ze op het punt staan iets fout te doen. Die angst leert ze dan slecht gedrag af.

Concreet betekent dat dat je met NLP bij de angst om te vallen het pad onmogelijk zodanig kan verstoren dat het pad zelf doorbroken wordt. Het pad zal er altijd zijn. Het enige dat je kan doen is je brein afleren om emotioneel te reageren op informatie die via dat pad binnen komt. Zoiets doe ik bijvoorbeeld ook bij mensen die Tinitus (ruis of suis in je oor) hebben wat volgt op een hardwarematige issue (bijvoorbeeld een ader die te dicht bij een zenuwbaan ligt). De ruis en suis informatie blijft dan naar het brein gestuurd worden, maar je kan het brein leren om die informatie weinig tot geen aandacht te geven.

In het geval van de angst om te vallen, ligt het voor de hand om het eerst met de zwart/wit terugspoeltechniek aan te pakken, omdat ik aanneem dat wanneer je weer uit het bad stapt, dat je opgelucht bent dat het allemaal goed gegaan is. Spoel het vanaf dat moment allemaal versneld achteruit terug in zwart/wit met circusmuziek en zie je zelf daarna ontspannen en met veel plezier de 7 meter duikplank op lopen, geconcentreerd en gefocust precies het goede doen (want verkeerd neer komen doet vast pijn, dus is het zaak ook goed het gewenste externe gedrag van tevoren goed in te beelden). Daarna zet je vlak voordat je omhoog klimt met de gevoelsomdraaitechniek een goed gevoel van kracht aan en voor je het weet spring je eraf alsof het niets is.

Qua alternatief kan je ook goed met ankers werken. Waarschijnlijk voel je je opgetogen als er een duik heel goed gegaan is. Anker dan meteen dat opgetogen gevoel en zorg ervoor dat je dat koppelt aan een krachtig zelfbeeld waarbij je ziet hoe fantastisch je kan duiken en hoe goed het voelt. Maak dat beeld levensgroot en met prachtige kleuren zodat je al snel een verlangen opbouwt om die persoon ook daadwerkelijk te worden. En voor je het weet ben je niet meer dan die duikplank af te slaan.