Voor alle Neurogramtypes geldt dat hoewel er bij één en hetzelfde type veel overeenkomsten zijn het toch individuele mensen blijven waardoor er altijd meer verschillen te vinden zijn dan overeenkomsten. Een van de redenen daarvan is dat het Neurogram maar over een klein deel van je leven gaat, namelijk de vorm en niets te maken heeft met de inhoud van je leven. Het Neurogrammodel is een generalisatie die je in staat stelt om snel een aantal key inzichten te krijgen in de ander waardoor je gemakkelijker met de ander om kan gaan, hem beter begrijpt en hem effectiever kan beïnvloeden. Hierbij geldt ook weer dat dit bij sommige types beter gaat dan bij andere, e.e.a. ook weer afhankelijk van je eigen type. Zonder deze voordelen was er ook geen rechtvaardiging geweest om het Neurogrammodel überhaupt te gebruiken voor anderen. (Voor jezelf zijn er andere rechtvaardigingen.) Tegelijkertijd blijft het wel een model en is het goed om in je achterhoofd te houden dat je aan het generaliseren bent. Dat betekent dat je met het Neurogrammodel in grote lijnen naar iemand kijkt (Oftewel in NLP jargon: het metaprogramma chunk size staat op grote lijnen.) Dat betekent dat wanneer je naar meer details gaat kijken je meer verschillen gaat vinden. Stel je je metaprogramma overeenkomsten/verschillen in op verschillen dan zie je ook meer verschillen.

Sommige Enneagram trainers gaan dan vervolgens tevergeefs al die verschillen in kaart proberen te brengen waardoor je onzinnige dingen krijgt als Willem Jan van de Wetering's 128 subtype per Enneagramtype. Een veel betere strategie is om je te bedenken dat het Enneagram maar over een klein deel van het leven gaat, namelijk de vorm en alleen wanneer je in grote lijnen kijkt om de overeenkomsten te zien. Dan kom je tot het inzicht dat al die details waarin mensen verschillen wegvallen omdat je ze simpelweg weglaat uit het Neurogrammodel. Dat betekent geenszins dat je er in individuele gevallen geen rekenschap van hoeft te geven, allerminst. Maar dat is precies waar NLP zo goed in is: op zoek naar alle kleine detailverschillen, bijvoorbeeld op submodaliteitenniveau en iedereen beschouwen als een individu. Vandaar dat de combinatie van beide zo goed is om te doen. Het Enneagram geeft je macro-voordelen zodat je snel met veel mensen effectief om kan gaan en NLP geeft je micro-voordelen zodat je snel en effectief een individu kan helpen.

Voor Bemiddelaars geldt iets bijzonders. Voor mij is de Bemiddelaar de gewone mensen die iets van de andere acht types in zich herbergt. Bij sommige Bemiddelaars is er één van die andere acht sterker dan de andere zeven types waardoor je van die mensen krijgt waarbij het heel subtiel ligt: een 1 of een 9, een 2 of een 9, een 3 of een 9, een 5 of een 9, een 6 of een 9, een 7 of een 9, een 8 of een 9. Op een of andere manier zijn er weinig mensen die een 4 of een 9 zijn. Er is een foutief Neurogramsysteem die bij dat soort mensen vindt dat er dan sprake is van een inferieur type. Alleen die term is al heel ongelukkig. Maar ze bedoelen dan dat iemand een zwakke 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 of 8 is. Maar dat is het verkeerde inzicht. In werkelijkheid is het andersom. Je hebt dan te maken met een Bemiddelaar met een sterke 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 of 8 kant in zich. Klinkt ook al veel beter. Tegelijkertijd betekent dat ook dat er tussen de grote groep Bemiddelaars meer verschillen zijn in het geval dat mensen met een sterk ander type zitten waarbij de sterke types onderling verschillen. Gelukkig is dit een subtiliteit waardoor je weliswaar soms op het verkeerde been gezet wordt, maar wat verder praktisch geen invloed heeft op hoe je met iemand omgaat. De Bemiddelaars uitgangspunten zijn vele malen sterker dan zo'n zogenaamd "sterk" punt. Die sterke punten zijn wat uiterlijke schijn en is niets meer dan een dun laagje vernis dat je zo weg krabt en waaronder dan een gewone Bemiddelaar onder schuil gaat.

Juist omdat Bemiddelaars ook zo middelmatig zijn in de zin dat ze van alles een beetje hebben zijn het ook paradoxale types. Het zijn doeners die lui zijn. Het zijn woede types die harmonie nastreven. Ongeduld en dergelijke hebben vaak te maken met hun drang zich waar te maken qua ambitie: mooi huis, goede baan en goede relatie. Als het daar niet gaat zoals ze willen dan worden ze ongeduldig en gefrustreerd.