Het is altijd zwaar om iemand die zo dichtbij je staat te verliezen, zeker als dat gebeurt in combinatie met zo'n ernstig probleem als alcoholisme. Dus het is goed dat je me laat weten wat de nieuwsbrief jou doet.

Tegelijkertijd ben ik een voorstander van het creëeren van een succesverwachting zoals jij dat noemt. We hebben geen idee hoe de toekomst gaat verlopen of wat de toekomst gaat beïnvloeden. Mijn gok is dat je toekomstverwachtingen ook enigszins invloed hebben op de toekomst en dat een positieve toekomstverwachtig helpt voor de meeste mensen om het makkelijker te maken ook een betere toekomst te krijgen.

Tegelijkertijd vind ik het verkeerd om valse hoop te geven. Om die reden is het van groot belang dat je de succesverwachting zeer goed formuleert. Het linguïstische gedeelte van PBB (https://positief-bekrachtigende-breintraining.nl/) helpt daarbij enorm en van een Personal Breintrainer van mijn kaliber mag je dan ook verwachten dat daarin een goede balans wordt gevonden tussen aan de ene kant geen valse hoop geven en aan de andere kant toch een succesverwachting neer te zetten. In dit specifieke geval speelt ook nog mee dat de titel van de nieuwsbrief ook reclame is voor de rest van de email. Jou observatie dat de inhoud van de nieuwsbrief genuanceerder is dan de titel is geheel correct. Bij mij is de afweging dat ik liever heb dat mensen de email wel lezen zodat de kans dat we sommige mensen verder helpen groeit dan dat ik subtieler ben in de titel met de inschatting dat de boodschap dan minder mensen bereikt.

Mijn afweging om voor een titel met het woord "oplossen" te gaan in plaats van het woord "ondersteunen" zoals ik in de titel van de workshop doe, is er in gelegen dat ik bij mensen die ernstig alcoholist waren (anderhalve liter bessenjenever per avond) het alcoholisme heb kunnen oplossen. Dat ging aanzienlijk moeilijker dan bij gemiddelde coaching als je kijkt naar het aantal sessies. Namelijk acht in plaats van de gebruikelijke drie. Maar overall is het bij de specifieke klanten die ik heb gehad het relatief gemakkelijk is gegaan. Ook in het terugbrengen van overmatig drinken naar tien glazen per week.

Dat betekent geenszins dat ik denk dat het bij iedereen gemakkelijk gaat of dat ik het NLPers ooit verwijt dat zij het niet hebben kunnen oplossen. Het is geenszins dat ik zo'n suggestie in jouw schrijven zie, maar ik ben weleens geschokt geweest toen NLPer A NLPer B ging afkraken omdat NLPer B een keer een ernstig probleem niet heeft kunnen oplossen. NLP werkt vaak goed, maar nooit altijd. NLPers die claimen dat NLP 100% van de tijd werkt, misleiden de boel en tonen alleen maar aan dat zij weinig praktijkervaring hebben met het oplossen van problemen bij mensen.

Bij de mensen bij wie NLP niet werkt, of welke andere vorm van ondersteuning dan ook, is het altijd zeer betreurenswaardig. Zeker als de afloop zo zwaar is als in de situatie die jij beschrijft. Tegelijkertijd sterkt zo'n verhaal mij juist in het idee dat ik mijn best dien te doen om mensen die in een vergelijkbare situatie zitten over de streep te trekken om toch hulp te zoeken. Ook is die hulp geen garantie op succes. In mijn praktijk is het probleem van mensen die geen hulp zoeken namelijk nog groter dan de mensen die wel hulp zoeken, maar waarbij de hulp tot ieders leedwezen geen baat heeft. Het moeilijkste van mijn werk is mensen zo ver krijgen dat ze aan de slag gaan om hun problemen aan te pakken. En daarvoor werkt een goede balans tussen het opwekken van een succesverwachting zonder dat je valse hoop geeft het beste. Door te stellen dat NLP met regelmaat goed werkt, en dan vaak ook een stuk gemakkelijker dan dat de meeste mensen denken, en dat NLP tegelijkertijd niet bij iedereen werkt.

Het klinkt alsof meer wilskracht goed voor je werkt, wanneer je wilskracht gebruikt om het levensritme te krijgen wat je wilt hebben. 

Wilskracht bouw je op door jezelf dingen te ontzeggen. In jouw geval kan je jezelf gemakkelijk studie ontzeggen. Begin klein: bijvoorbeeld met 30 minuten minder studie per dag voor de komende week. Wanneer dat werkt, bouw je de opdracht uit.

Zet er ook een straf op. Liefst zo belachelijk mogelijk en eentje die wordt uitgevoerd door een hogere macht, bijvoorbeeld het universum. Idealiter zweer je dan meteen een heilige eed zodat het voor je onbewuste zo gemakkelijk mogelijk wordt gemaakt.

Voorbeeld:

"Ik zweer dat ik de komende week elke dag 30 minuten minder studeer en mocht ik een dag toch nog teveel studeren, mag het universum mij dan straffen met een lekke band." 

Ik vraag me af of tegen hun wil mensen inspireren een goed idee is. Sowieso heb ik vaak twijfels bij inspiratie. Om die reden werken we bij NLP Magick -  - met aspiratie. Aspiratie is inspiratie die van binnen komt. Het probleem met inspiratie is dat het het pad van een ander is en dat je het beste je eigen pad kan volgen.

Dat gezegd hebbende is de beste strategie om te zorgen dat het met je zelf zo goed mogelijk gaat. Als je zelf straalt dan wijst dat andere mensen erop dat een stralend leven mogelijk is en vaak ook nog hoe.

De tweede manier om het te doen is natuurlijk door de juiste taalpatronen te hanteren.  Met de juiste taalpatronen lukt het bij veel mensen om ze de goede richting op te helpen zelfs als ze zelf de verkeerde kant op willen gaan.

Mensen vervolgens daadwerkelijk laten doen wat ze hebben geleerd, is een van de grootste moeilijkheden binnen NLP. Voor een groot deel komt dat omdat mensen geen kennis hebben van het Neurogram -  - Bemiddelaars vinden het namelijk heel moeilijk om de discipline op te brengen om te doen wat goed voor ze is. Het Neurogram bevat daarvoor de juiste strategieën om te zorgen dat ze toch op een goede manier aan de slag gaan hun leven te beteren.

"Success is your proof" is een van de uitgangspunten die we bij NLP Magick hanteren. Het is het bewijs voor dat je op je Ware Pad zit en je je Ware Wil doet en dat je op weg bent om je Hogere Zelf te ontmoeten om met stille stem te horen waarom je hier op aarde bent.

Maar wat houdt succes in? Hoe bepaal je dat? Dat is heel eenvoudig: zoals bij alles bij NLP doe je dat op basis van je eigen subjectieve ervaring. Er zijn zaken in je leven waarvan je het zeer waarschijnlijk acht dat het een succes is en er zijn zaken die zeer waarschijnlijk allerminst een succes zijn. Dat voel je en dat weet je door te luisteren naar hoe je erover praat en denkt. Voor mij geldt bijvoorbeeld dat boeken schrijven en trainingen geven absoluut een succes zijn. Wat voor boek ik ook schrijf of wat voor training ik ook geef, het wordt altijd een succes. Natuurlijk is het ene boek beter geslaagd dan het andere boek, en is de ene training beter geslaagd dan de andere en zijn sommige onderwerpen niet voor herhaling vatbaar, maar in principe wordt alles wat ik op dat vlak aanraak goud.

DJ'n daarentegen is precies andersom. Technisch gezien ben ik een goede DJ, mijn smaak is goed en ik weet een feest neer te zetten. Maar alle pogingen er een carrière van te maken, zijn gesneuveld. Dat is totaal geen succes geworden. En is ook volkomen duidelijk voor me dat dat zeer waarschijnlijk is. Het DJ'n zelf vind ik super leuk om te doen, maar het is niet mijn Ware Pad of mijn Ware Wil om het professioneel te doen.

Tenslotte zijn er nog de zaken die nu spelen waarvan nog niet duidelijk is of het een succes wordt, maar waar de goede/slechte beslissingen techniek toch zegt dat het nog steeds een goed plan is. Ik denk dan aan mijn voetbalactiviteiten (heel leuk detail: het meest succesvolle van mijn voetbalactiviteiten is wanneer ik het met filosofie combineer, al hier: http://footballphilosophy.org/ ) en de Breintraining Coöperatie ( https://positief-bekrachtigende-breintraining.nl/over-ons/ ) - beide zijn nog geen succes, maar hebben het nog steeds in zich om wel een succes te worden.

Sommige Neurogram types hebben het moeilijker om succes en falen uit elkaar te houden als Succesvolle Werkers. Levensgenieters hebben natuurlijk de neiging om al het falen als een succes te zien, want er is weer iets nieuws ervaren. Dus Levensgenieters moeten vooral op zoek naar het onderscheid saai / niet saai in plaats van falen / succes.

Nee, het is onhandig om in het zelfbeeld te stappen. Om het zelfbeeld een zelfbeeld moet blijven, dienen de visuele submodaliteiten wat het beeld een zelfbeeld maakt hetzelfde te blijven. Bij een zelfbeeld is gediscosieerd kijken per definitie nodig omdat het anders geen zelfbeeld is. In je zelfbeeld stappen kan goed voelen, maar uiteindelijk saboteer je jezelf ermee, omdat je je zelfbeeld doet verdwijnen.

De eerste reden waarom we eerste de gevoelsomdraaitechniek, zwart/wit terugspoelen en stoppen met piekeren doen, is om te testen hoe goed iemand is met respectievelijk voelen, verbeelden en gedachten. Voor een beter zelfbeeld is verbeelding nodig en dan is het dus handig om alvast te weten hoe goed iemand is met verbeelden. 

De tweede reden is dat Personal Breintraining sessie #1 in het teken van staat van het weghalen van ellende, terwijl Personal Breintraining #2 in het teken staat van het introduceren van positiviteit. Een beter zelfbeeld valt in die tweede categorie.

Zie ook: https://positief-bekrachtigende-breintraining.nl/het-pbb-traject/

Nee in de NLP Practitioner (https://abcnlp.nl/abc-nlp-practitioner/) komen de echte slimme strategieën aan bod. De slimheidjes van de Neurogramtypes liggen te veel voor de hand. Maar ik kan je hier het lijstje geven:

1. Perfectionist: goed je best doen

2. Helper: aandacht en liefde schenken

3. Succesvolle Werker: kunnen verkopen

4. Romanticus: oog voor natuur en cultuur hebben

5. Analist: oog voor wetenschap hebben

6. Loyalist: zorgen dat je veilig blijft

7. Levensgenieter: geniet van het leven

8. Baas: voor jezelf opkomen

9. Bemiddelaar: elkaar helpen

Sommige Ennegramdeskundigen hebben een hele studie gemaakt van hoe elk Enneagramtype om gaat met elk ander Enneagramtype. Sommige mensen herkennen zich hier sterk in, maar meestal vind ik dat het de plank misslaat omdat de "deskundigen" het vooral op basis van de theorie zelf verzonnen hebben en niet zelf uitgeprobeerd hebben. Al was het maar omdat ze niet zoveel relaties zijn aangegaan. Met kennis van het Neurogram is het ook erg makkelijk om over de "moeilijkheden" die de "deskundigen" zien heen te stappen.

Zo heb ik een fantastische relatie als type 3, de Succesvolle Werker, met een type 3 Succesvolle Werker. De theorie zegt dat dit weinig kans van slagen heeft omdat we tegen elkaar gaan opboksen wie het meeste succes heeft. Op zich is dat ook zo, alleen stop ik het meteen omdat ik het proces herken. Toevallig ken ik de onderzoekster die aangetoond heeft dat je met astrologie een behoorlijke voorspelling kan doen voor het succes van relaties. Alleen wat ze gevonden heeft is dat mensen die een groot leeftijdsverschil hebben sneller weer uit elkaar gaan.

Nog een toeval is dat er net een nieuw onderzoek is gepubliceerd naar langdurige relaties. De conclusie is dat hoe meer je op elkaar lijkt hoe beter het gaat. Opposites attract blijkt juist averechts te werken. Ze trekken elkaar wel aan, maar botsen ook weer uit elkaar. Dit onderzoek is gedaan aan de hand van de Big Five en ik heb Het Neurogram Handboek geschreven dat ook gebaseerd is op de Big Five.

Er spelen hier veel zaken mee. Voor veel mensen is alleen zijn destructief en zij hebben iemand nodig om zichzelf te zijn. Binnen het Neurogram worden drie overlevingsmechanismen:

• de groepsoverlever - Dit is iemand die bedenkt dat als je met veel mensen bent dat je sterker staat en zorgt er daarvoor dat hij meerdere vrienden om zich heen heeft.

• de 1-op-1 overlever - Dit is iemand die zich bewust is dat hij dood gaat en overleven alleen ziet als zorgen dat er nageslacht is. Hij zoekt een partner om samen kinderen mee te hebben en op die manier te overleven.
  

• de loner - Dit is iemand die stelt dat je niemand kan vertrouwen behalve jezelf en zondert zich af.

Het moge duidelijk zijn dat voor de groepsoverlever en de 1-op-1 overlever andere mensen veel belangrijker zijn dan voor de loner. Ik zelf ben een 1-op-1 overlever en ben zeer gehecht aan mijn partner, maar vind de groep van minder belang. Mijn partner is een loner en dan merk je echt het verschil dat zij als het erop aan zou komen geheel voor zichzelf kiest. Een van mijn beste vrienden is een groepsoverlever en die zie je dan ook een groter netwerk onderhouden.

Het spirituele ontwikkelingsprogramma dat ik volg traint je in alleen kunnen zijn en je nog goed kunnen voelen. Juist omdat je waarna je dat onder de knie hebt veel beter met andere mensen om kan gaan. Je kan je dan onvoorwaardelijk openstellen voor andere mensen, liefde geven en contact maken in de wetenschap dat als het onverhoopt verkeerd uitpakt dat je onafhankelijk genoeg bent en voldoende grip op jezelf en je emoties hebt om daar goed mee om te gaan. In mijn coachingspraktijk zie ik te veel mensen die helemaal kapot zijn omdat er een breuk in de relatie is of omdat ze een dierbare verliezen. Rouwen en verwerken is prima, maar daar is gelimiteerd de tijd voor. Daarna moet je je eigen leven weer oppakken en weer contact maken met nieuwe mensen. Dat leert niet iedereen.

Het is natuurlijk een vergissing om te denken dat mensen hun Neurogram type zijn. Het Neurogram is slechts een model waarmee je bepaalde aspecten van mensen in kaart brengt. Het is een abstractie waarbij je heel erg veel weglaat. Daar ben ik me terdege van bewust. Jij denkt steeds dat ik mensen reduceer tot een Neurogram type, maar niets is minder waar. Ik licht slechts enkele aspecten uit. Modellen brengen bijna altijd het gevaar met zich mee dat er onbewust allerlei slechte suggesties vanuit gaan. Jouw reductieverhaal is er daar een van en daarvoor moet je inderdaad oppassen. Maar gelukkig kan je je bewust worden van dit gevaar en het ondervangen door duidelijk te maken dat het om een abstractie gaat waarbij je slechts enkele aspecten uitlicht. Heel veel van wat mensen doen of wie ze zijn komt niet terug in het Neurogram. De reden dat het Neurogram model toch waardevol is, komt omdat je er aantal voordelen bij hebt. Voor jezelf leer je hoe je meer kan ontspannen en gezonder in je vel kan komen te zitten en in het omgaan met andere mensen worden andere mensen begrijpelijker, kan je beter met ze omgaan en het aller belangrijkste krijg je respect voor het anders-zijn van andere mensen. Tenslotte helpt het Neurogramtype mij omdat ik weet hoe elk type met NLP omgaat en mocht iemand ergens tegen aanlopen dan kan ik aan de hand van zijn Neurogramtype hem verder helpen.

Bovendien is het Neurogramtype het breintype dat mensen hebben in plaats van dat iemand zijn Neurogramtype zou zijn.

Allereerst iets over narcisme. In de oorspronkelijke versie van ICD-10 van de WHO die ik gebruikt heb voor mijn boek Onbeperkt Jezelf was er helemaal geen sprake van dat narcisme als persoonlijkheidsstoornis erkend werd. Alleen onder druk van de VS om hun DSM 4 te kunnen blijven gebruiken is er later narcisme aan toegevoegd. Onterecht naar mijn mening omdat het een slecht omschreven stoornis zou zijn waar veels te veel onder valt. Sowieso hebben NLPers weinig met labels, maar narcisme is wel een heel onhandig label.

Binnen de Enneagram literatuur wordt narcisme alleen toegeschreven aan type 7, de Levensgenieter (Claudio Naranjo). Ik vind het nog steeds een slecht label, alleen openbaart zich bij de Levensgenieter inderdaad wel gedrag waar met regelmaat blijkt dat hij echt alleen oog heeft voor zichzelf. Ook al lijkt de Levensgenieter bij uitstek bezig met andere mensen door o.a. feestjes na te lopen e.d., toch is hij alleen maar met zichzelf bezig.

Bij de type 3, Succesvolle Werker speelt geen narcisme, maar zijn anti-sociale persoonlijkheidsstoornis. Dat is van een geheel andere orde. De Succesvolle Werker houdt zich wel degelijk bezig met andere mensen. Hij heeft immers een publiek nodig en mensen om aan te verkopen. Alleen gaat hij voorbij aan de gevoelens van deze mensen. Daarnaast geldt dat hoe lager je in het Enneagram zit hoe individualistischer je bent. Type 4, de Romanticus en type 5, de Analist zijn het meest individualistisch, maar type 3, de Succesvolle Werker en type 6, de Loyalist zijn goede tweedes. De combinatie van anti-sociaal en individualistisch kan narcistisch lijken, maar heeft er niks mee van doen.

Dan het minderwaardigheidscomplex. Dat is toch wel een hele oude verkeerde psychologische term die ik al weer jaren niet meer gebruikt heb gehoord. Als NLPer zie je meteen dat het niet bestaat. Het minderwaardigheidscomplex is namelijk een nominalisatie, dat wil zeggen een proces waarvan we doen alsof het een ding is dat je kan hebben, maar wat feitelijk een verdraaiing van de werkelijkheid is. Het gaat dus om het achterliggende proces, en dat is bij minderwaardigheidscomplex, je minderwaardig voelen (het ligt voor de hand). Maar nu heeft NLP meteen een makkelijke oplossing: de gevoelsomdraaitechniek. Mocht je je al minderwaardig voelen, dan ben je daar binnen enkele minuten vanaf. Achter je minderwaardig voelen, ligt vaak een negatief zelfbeeld. Het is dus ook belangrijk om dat aan te pakken. Ook daar is een NLP techniek voor en wel de schwisshhh techniek.

Wees gerust, beide technieken werken prima in mijn brein.

Tenslotte nog wat over arrogantie. Arrogantie is prima indien het gepaard gaat met competentie. Alleen arrogantie zonder competentie is irritant. Daar komt bij dat NLP zich nog steeds in de beginjaren bevindt en dat er een strijd woedt over de toekomst van NLP. Om te voorkomen dat de grote incompetente meerderheid gaat besluiten wat wel en wat niet NLP is en welke examens je moet halen om NLPer te zijn (wat een zeer negatieve ontwikkeling zou zijn), moet de competente minderheid van zich laten spreken. In casu ben ik dat vaak. Dat kan arrogant over komen, maar staat toch vooral in dienst van een beter Nederland en betere Nederlanders (en vlamingen zo nu en dan).